Jak Unix spell zmieścił się w 64kB RAM?

Artykuł omawia, w jaki sposób program 'spell', stosowany do sprawdzania pisowni w systemach Unix, był w stanie działać w zaledwie 64 KB pamięci RAM. Autor wyjaśnia zasady działania i prostotę algorytmu, który wykorzystuje. Program wykorzystuje słownik w postaci zredukowanej do niezbędnego minimum, co pozwalało na oszczędność pamięci. Dowiadujemy się, że pomimo prostoty, 'spell' efektywnie rozwiązywał problem sprawdzania pisowni, wykrywając błędy w tekście. W artykule podkreślono także, jak ważne było zoptymalizowanie kodu w czasach, kiedy pamięć była drogocennym zasobem w komputerach. Poza samym programem, autor rzuca światło na szerszą perspektywę systemów Unix, których architektura była świadoma ograniczeń sprzętowych.