Jak działa OAuth2 - proste wyjaśnienie (film, 5 minut)
Czy kiedykolwiek próbowałeś zrozumieć OAuth 2, ale utknąłeś w gąszczu terminów? Dlatego jesteśmy tutaj dzisiaj. Kanał ByteByteGo przypomina o tym, że te skomplikowane koncepcje można zrozumieć dzięki przystępnym wyjaśnieniom. Zacznijmy od początków internetu, gdzie dzielenie się informacjami było proste. Po prostu przekazywało się nazwę użytkownika i hasło innemu serwisowi, aby mogły uzyskać dostęp do wszystkiego. Taka praktyka jest obecnie potępiana, chociaż czasami możemy się z nią spotkać w niektórych oprogramowaniach finansowych. Na szczęście, teraz mamy do dyspozycji coś znacznie lepszego - OAuth 2. OAuth 2 to jak przekazanie komuś specjalnego klucza. Dzięki temu kluczowi mogą mieć dostęp do określonych informacji w innej aplikacji, a my kontrolujemy, kto ma dostęp do naszych danych, nie musząc dzielić się hasłem. Co najlepsze, możemy cofnąć ten klucz w dowolnym momencie.
Przeanalizujmy to na przykładzie. Weźmy aplikację do przechowywania zdjęć, SnapStore. Używamy jej do przechowywania naszych zdjęć i teraz chcemy wydrukować niektóre z nich przy użyciu zewnętrznej usługi drukarskiej, Print Magic. Zamiast ręcznie przesyłać każde zdjęcie do Print Magic, prosimy Print Magic o wykonanie tego za nas. Dzięki jednemu kliknięciu przyznajemy Print Magic pozwolenie na dostęp do naszych zdjęć na SnapStore. Używając OAuth 2, Print Magic może uzyskać dostęp do naszych zdjęć na SnapStore w naszym imieniu, nie wiedząc nigdy o naszych danych logowania do SnapStore. To jest przykład przepływu OAuth.
W tym kontekście jesteśmy właścicielem zasobów, ponieważ posiadamy nasze zdjęcia na SnapStore. SnapStore jest serwerem zasobów, który przechowuje nasze zdjęcia. Print Magic to klient, który chce uzyskać dostęp do zdjęć. Serwer autoryzacji może być częścią SnapStore lub zewnętrznym dostawcą tożsamości, odpowiedzialnym za obsługę procesu OAuth 2. Przepływ OAuth 2 zaczyna się w momencie, gdy mówimy Print Magic, aby pobrał zdjęcia ze SnapStore. Print Magic wysyła identyfikator klienta i zakres, który reprezentuje żądany poziom dostępu, do serwera autoryzacji SnapStore. Jako właściciel zasobów, autoryzujemy Print Magic do dostępu do naszych zdjęć. Po udzieleniu zgody, serwer autoryzacji przesyła kod autoryzacji z powrotem do Print Magic. Print Magic następnie przedstawia ten kod autoryzacji, swój identyfikator klienta i tajny klucz klienta serwerowi autoryzacji. Jeśli serwer autoryzacji weryfikuje kod autoryzacji, identyfikator klienta i tajny klucz klienta, wydaje token dostępu dla Print Magic. W końcu Print Magic używa tego tokenu dostępu do żądania naszych zdjęć z serwera zasobów SnapStore.
Cały proces OAuth 2 zapewnia, że nasze dane logowania do SnapStore nigdy nie są ujawniane Print Magic, a jednocześnie pozwala Print Magic uzyskać dostęp tylko do zdjęć, które autoryzowaliśmy do zobaczenia. Ważne jest również, aby zanotować, że token dostępu może wygasnąć po pewnym czasie lub być cofnięty przez nas w dowolnym momencie, co zapewnia dodatkową warstwę bezpieczeństwa. OAuth 2 wspiera również tokeny odświeżania, które można wykorzystać do uzyskania nowego tokenu dostępu, gdy stary wygasa, bez potrzeby naszej interwencji. To jest OAuth 2 w skrócie - niezbędny element infrastruktury bezpieczeństwa w sieci i podstawa wielu bezpiecznych interakcji aplikacji, których używamy na co dzień. Na koniec warto wspomnieć, że film zdobył 642417 wyświetleń i 15273 polubień w momencie pisania tego artykułu.
Toggle timeline summary
-
Wprowadzenie do OAuth 2 i jego złożoności.
-
Cel dyskusji dotyczącej wyjaśnienia OAuth 2.
-
Zaproszenie do głębszego zanurzenia się w temat.
-
Przegląd wczesnych praktyk internetowych w zakresie udostępniania informacji.
-
Współczesne praktyki nadal korzystające z przestarzałych metod.
-
Wprowadzenie OAuth 2 jako udoskonalonej alternatywy.
-
Zrozumienie OAuth 2 jako specjalnego klucza dostępu.
-
Przykład użycia OAuth 2 z SnapStore i Print Magic.
-
Przyznanie zezwolenia Print Magic na dostęp do zdjęć SnapStore.
-
Wyjaśnienie przepływu OAuth w przykładzie.
-
Identyfikacja ról: właściciel zasobów, serwer zasobów, klient.
-
Przegląd procesu przepływu OAuth 2.
-
Serwer autoryzacji wydaje kod autoryzacji.
-
Wydanie tokena dostępu po weryfikacji kodu.
-
Środki bezpieczeństwa: dane uwierzytelniające i kontrola dostępu.
-
Wykorzystanie tokenów odświeżających do utrzymania dostępu.
-
Podsumowanie znaczenia OAuth 2 w bezpieczeństwie w sieci.
-
Promocja newslettera na temat projektowania systemów.
Transcription
Have you ever tried wrapping your mind around OAuth 2 but ended up lost in a sea of jargons? That's why we're here today. We're breaking down these complex concepts into digestible explanations. Let's dive right in. Imagine the early days of the internet. Sharing info was straightforward. Just hand over your username and password to another service, and they could access anything they wanted. This practice is frowned upon these days, but we might still encounter this practice in certain personal finance software, to scrape information from crusty old banks. Luckily, we have something much better these days. Enter OAuth 2. OAuth 2 is like giving someone a special key. This key allows them to access specific information in another application. We control who gets access to our data without having to share a password. And yes, we can revoke that key at any time. Now let's play this out with an example. Consider a photo storage application, SnapStore. We've been using it to store our photos, and now we want to print some of them using a third-party printing service, Print Magic. Instead of manually uploading each photo to Print Magic, we ask Print Magic to do the job. With a simple click, we grant Print Magic permission to access our photos on SnapStore. Using OAuth 2, Print Magic can then access our SnapStore photos on our behalf, without ever knowing our SnapStore login credentials. This is an example of the OAuth flow. It's an elegant stance between us, Print Magic, and SnapStore. All orchestrated by OAuth 2. Now let's unpack this further. In this context, we are the resource owner, because we own our photos on SnapStore. SnapStore is the resource server that stores our photos. Print Magic is the client that wants to access the photos. The authorization server could be a part of SnapStore, or an external identity provider, and is responsible for handling the OAuth 2 process. Let's follow the OAuth 2 flow in this scenario. It begins when we instruct Print Magic to fetch photos from SnapStore. Print Magic sends a client ID and scope, which represent the access level requested, to SnapStore's authorization server. As the resource owner, we authenticate directly with SnapStore, and grant Print Magic the consent to access our photos. Once consent is granted, the authorization server sends an authorization code back to Print Magic. Print Magic then presents this authorization code, its client ID, and client secret to the authorization server. The client secret is a private key shared only between Print Magic and the authorization server. If the authorization server verifies the authorization code, client ID, and client secret, it issues an access token to Print Magic. Finally, Print Magic uses this access token to request our photos from SnapStore's resource server. This OAuth 2 process ensures that our SnapStore login credentials are never exposed to Print Magic, while allowing Print Magic to access only the photos we authorized it to see. It's also important to note that the access token can be set to expire after a certain time, or can be revoked by us at any point, providing an additional layer of security. OAuth 2 also supports refresh tokens, which can be used to obtain a new access token when the old one expires, without requiring our intervention. That's OAuth 2 in a nutshell. It's an essential piece of the web security infrastructure, and the backbone of many secure seamless app interactions we use daily. If you like our videos, you might like our system design newsletter as well. It covers topics and trends in large-scale system design, trusted by 400,000 readers. Subscribe at blog.bybygo.com.